واریس در بارداری چگونه جلوگیری میشود

واریس در بارداری

09211016462 تلفن مرکز درمان واریس اصفهان ( دکترهادی زاده) است که در اختیارشما عزیزان می باشد.

زنان در طول بارداری بسیار بیشتر از هر زمان دیگری در زندگی خود دچار واریس می شوند۰زنان باردار خون بیشتری در بدن دارند۰ این فشار بیشتری به سیستم گردش خون وارد میکند۰علاوه بر این، تغییر در سطح هورمون میتواند منجر به شل شدن دیواره رگ های خونی شود۰ودچار واریس شود هردو عامل خطر ابتلا به واریس را افزایش می دهند۰با بزرگ شدن رحم،فشار بیشتری روی رگ ها در ناحیه لگن مادر وجود دارد۰ دربیشتر موارد، واریس پس از اتمام حاملگی از بین می رود۰ این همیشه اتفاق نمی افتد وگاهی اوقات، حتی اگر واریس بهبود یابد ممکن است برخی از انها قابل مشاهده باقی بمانند۰
جلوگیری

برای کاهش خطر ابتلا به واریس به طور کلی و واریس در بارداری

• به عنوان مثال، پیاده روی زیاد ورزش کنید
• وزن سالم داشته باشید
• از ایستادن بیش از حد طولانی خودداری کنید
• با پاهایتان که روی بالشت بلند شده است بنشبنید یا بخوابید
• هرکسی که باید برای شغل خود بایستد، باید سعی کنید حداقل هر۳۰ دقیقه یکبار حرکت کند

درمان

درمان دراز مدت بیمارانی که در اثر واریس مبتلابه ترومبوز( لخته خون) شده اند.پس از دوره درمان ده روزه ضد انعقادی اولیه بازهم این درمان را ادامه میدهند لیکن در زمینه اثربخشی این ادامه درمان مطالعات دقیقی صورت نگرفته است.بهترین تخمین ها حاکی از انست که ادامه درمان ضدانعقادی خوراکی تا ۶ هفته با بهترین نتیجه همراهست واحتمالا حداقل تا۳ ماه وشاید تا۶ ماه سودمند است.

در امبولیهای وسیع مکرر ادامه درمان را تا مدت۶ ماه توصیه میکنند.در یک سری بیماران دچار ترمبوز وریدهای عمقی که در مرحله حاد باهپارین درمان شده اند، از اثر مقادیر کم هپارین(۵۰۰۰واحد دونوبت در روز از راه زیر جلدی) بوده است بطوریکه ادامه درمان با وارفارین بدون عود بوده وادامه هپارین کم با۲۶٪ عود ترمبوز همراه بوده است.
لذا در این تجربه عوارض خونریزی با تجویز وارفالین۲۱٪ خونریزی مشاهده شده است.

مسیله اینکه تجویز مقادیر زیادتر هپارین در مرحله ادامه درمان اثر بیشتری دارد یا نه باید مورد مطالعه قرار گیرد.
در یک مطالعه دیگر در گروهی از بیماران دچار امبولی های وسیع یا امبولی های عود کننده

پس از درمان…

پس از درمان اولیه هپارین وسپس تبدیل درمان به وارفالین برای مدت یک ماه ، عده ای از این بیماران

را با وارفالین تا مدت ۶ ماه درمان کردند. در این آزمابش نیز میزان وقوع خونریزی در بیماران

مصرف کننده هپارین خونریزی نداشتند. لذا در هر دوروش درمان میزان عود امبولی زیاد بود

ومعلوم نیست اگر این ادامه درمان های ضد انعقادی انجام نمیشد میزان عود امبولی زیادتر از این ارقام میشد یا خیر.

در این آزمایش چنانکه ملاحظه میشود اثر مقدار کم هپارین حداقل بخوبی اثر وارفالین بوده است

بدون اینکه با عارضه خونریزی همراه باشد.لذا هیچیک از این دو روش با نتیجه مطلوب همراه نیست

وروش درمانی موثری از این نظر باید جستجو شود.
طبق برخی مقالات داروهای ضد پلاکت نظیر سولفین پیرازون ممکنست در این بیماران دچار

عود های مکرر امبولی اثر بهتری داشته باسند لیکن در این زمینه نیز لازم است مطالعات بیشتری انجام شود.

پیش آگهی

اکثر بیماران، حتی با امبولی های وسیع وهیپوتانسیون بدون هیچ درمان دیگری جز درمان ضد انعقادی زنده میمانند.
میزان مرگ ومیر کلی امبولی های تشخیص داده شده ودرمان شده حدود ۸ درصد است.
عواملی که با آمبولی های وسیع همراهند و پیش آگهی را نامساعد میکنند عبارتند از

هیپوتانسیون (۲۵ درصد مرگ ومیر)،وجود امبولی بسیاری وسیع در حدیکه انژیوگرام بیش

از ۷۰٪ نقصان پر شدن بستر عروقی ریه را نشان دهد(۳۳٪مرگ ومیر)، پیدایش همزمان

وقفه قلبی(۴۵٪مرگ ومیر)و افزایش شدید فشارهای طرف راست قلب(تا میزان۹۰٪مرگ ومیر).
در بیمارانیکه بعد از دوره درمان اولیه زنده میمانند پیش آگهی خوبست. پیدایش قلب ریوی

مزمن نادر است. میزان کلی عود امبولی حدود ۱۰٪ است.لیکن این عودها با ادامه درمان کمتر

باعث مرگ ومیر بیمار میشود. بارفع علل مساعد کننده میزان عودها کمتر میشود لیکن سابقه

تکرار امبولی خود یکی از دلایل عودهای بعدی بشمار میرود.

پیش گیری

تجویز مقادیر کم هپارین(۵۰۰۰واحد دوبار در روز) میزان ترمبوز های وریدی عمقی ومرگ ناشی از

امبولی ریوی بعد از اعمال جراحی را کاهش میدهد.همین درمان ظاهرا متعاقب انفارکتوس میوکارد

نیز مفید است لیکن در اعمال جراحی وسیع وپر ضربه نظیر تعویض لگن چندان موثر نیست.

برای بیمارانی که بعدا باید تحت عمل جراحی وسیع قرار گیرند ودر معرض خطر ترمبوامبولی

وریدی هستند لازم است تجویز مقادیر کم هپارین را از قبل از عمل بعنوان پیش گیری شروع کرد.
عوامل مولد خطر عبارتند از سن زیادتر از ۴۵ سال،سرطان،چاقی زیاد،وجود وریدهای واریکوزی

وسابقه وجود ترمبوز وریدهای عمقی یا امبولی ریوی.

سندروم امبولی چربی

امبولی چربی ریه ناشی از تراکم ذرات متشکله از گلبولهای چربی در گردش خون ریوی است.
بعد از شکستگی استخوانهای دراز در اکثر بیماران امبولی چربی بوجود می آید لیکن بیشتر این امبولی ها با سندروم امبولی چربی همراه نیست.

این سندروم حداقل دارای یکی از سه علامت بزرگ واصلی است عبارتند از: نارسایی تنفسی، علایم مغزی وپتشی.
بعنوان مثال تقریبا در کلیه بیمارانیکه مورد عمل جراحی تعویض لگن قرار میگیرند امبولوس های

چربی میکرسکپی در وریدرانی، که خون موضع عمل را منتقل میکند، دیده میشود لیکن در هیچ

یک از این بیماران سندروم امبولی چربی بوجود نمیاید.در شکستگی های لگن واستخوان های

دراز پا تنها۲٪بیماران آثار واضح سندروم مذکور را نشان میدهند لیکن در نیمی از آنها هیپوکسی موقت،

غالبا همراه با ترمبوستیوپنی بوجود میاید که این آثار تداعی کننده حالات زیر بالینی سندروم امبولی چربی است.

عوارض

هر شرایطی که جریان خون مناسب آن را تضعیف کند خطر عوارض دارد۰
اما در اکثر موارد واریس هیچ عارضه ای ندارد۰در صورت بروز عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد.

درمرکزواریس اصفهان، دکترمحمودهادی زاده ، فوق تخصص فلبولوژی ودرمان واریس( بهترین متخصص واریس ایران )( بهترین متخصص واریس اصفهان ) باجدیدترین متدهای بین المللی انواع واریس ونارسایی وریدی رادرمان می نمایند.

خونریزی:

ترومبوفلبیت: لخته شدن خون در ورید پا باعث التهاب ورید می شود
نارسایی مزمن وریدی پوست به طور صحیح اکسیژن مواد مغذی ومواد زاید را با خون تبادل نمیکند زیرا جریان خون ضعیف است نارسایی مزمن وریدی ناشی از واریس نیست اما این دو نهاد از نزدیک ارتباط دارند
مبتلایان به نارسایی مزمن وریدی ممکن است مبتلا به اگزما واریس، لیپودرماتوسکلروز(پوستی سخت ومحکم)

وزخم های وریدی شوند۰زخمهای وریدی به طور کلاسیک در اطراف مچ پا شکل میگیرد وغالبا پیش از

آن ناحیه ای تغییر رنگ رنگ وجود دارد۰ برای ارزیابی نارسایی مزمن وریدی ارزیابی پزشکی بسیار مهم است۰
رگها دارای دریچه های یک طرفه هستند به طوری که خون فقط در یک جهت میتواند حرکت کند

اگد دیواره های ورید کشیده شده وانعطاف پذیر تر باشد(الاستیک)ممکن است دریچه ها ضعیف تر شوند۰
دریچه ضعیف شده میتواند باعث شود خون به سمت عقب نشت کند ودر نهایت در جهت مخالف جریان یابد۰

هنگامی که این اتفاق میافتد خون میتواند در ورید ها جمع شود که پس از آن بزرگ شده ومتورم میشود۰

رگ نرمال با درچه مناسب کار را نشان میدهد.دورترین رگها از قلب بیشتر دیده می شود، مانند

پاها دلیل این است که گرانش جریان خون را به قلب سخت تر میکند هر شرایطی که به شکن فشار بیاورد،

میتواند باعث ایجاد واریس شود۰ به عنوان مثال،حاملگی،یبوست ودر موارد نادر تومور

عوامل خطر

کارشناسان مطمین نیستند که چرا دیواره رگها کشیده می شوند یا چرا دریچه ها معیوب می شوند.

این موارد در واریس در بارداری بیشتر خطرناک میباشد

در بسیاری از موارد، بدون دلیل روشن رخ می دهد. با این حال، برخی از عوامل خطر بالقوه عبارتند از:

• یایسگی
• بارداری
• بالای ۵۰ سال
• ایستادن برای مدت طولانی
• سابقه خانوادگی واریس
• چاقی

عوامل خطر زیر با خطر بیشتری برای ابتلا به واریس همراه است

جنس: رگهای واریسی بیشتر از مردان در زنان تاثیر می گذارد.ممکن است هورمونهای زنانه رگها را شل کنند اگر چنین است، گرفتن کنترل بارداری قرص وممکن است کمک می کند(HT)یا هورمون درمانی
ژنتیک : رگهای واریسی اغلب در خانواده ها دیده میشوند
چاقی : اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به واریس را افزایش میدهد
سن : به دلیل فرسودگی در دریچه های رگ، خطر با افزایش سن افزایش می یابد
برخی مشاعل:
فردی که مجبور است مدت زمان طولانی را در محل کار خود بگذراند، ممکن است شانس بیشتری برای واریس داشته باشد۰

این بیماری به شرایطی گفته می شود که در آن وریدهای سطحی اندام تحتانی به هر دلیلی غیرطبیعی متورم و پیچ خورده باشند و بیشتر بیماران آن را به عنوان “تاندون های بیرون زده” توصیف می کنند.

در ابتدا ، هیچ ناراحتی دیگری غیر از مشکلات زیبایی نشان نمی دهد ، اما اگر به تدریج پیشرفت کند ، می تواند عوارض مختلفی ایجاد کند.

اگرچه بسته به گزارش تفاوتهایی وجود دارد ، مطالعات انجام شده در آمریکای شمالی و اروپا گزارش می دهد که 2٪ از کل جمعیت و 30٪ تا 60٪ از بزرگسالان دارای رگهای واریسی هستند.

به طور کلی ، این در خانم ها بیشتر از مردان با سن بالاتر اتفاق می افتد ، و به ویژه ، هرچه باروری بیشتر و وزن بیشتر باشد ، بروز واریس بیشتر است.

در ایالات متحده ، بروز واریس بر حسب جنس و سن در زنان 20 تا 29 سال 8 درصد ، 41 درصد 50-59 سال ،

72 درصد 70-79 سال ، 1 درصد در مردان 20 تا 29 سال بود. قدیمی ، 50-59 ساله.

این گزارش 24٪ از گروه سنی و 43٪ از سن 70-79 سال گزارش شده است ، اما متأسفانه ،

هنوز گزارش دقیقی در کره وجود ندارد.

علت بیماری

تا به امروز ، علت دقیق واریس مشخص نیست. با این حال ، با شروع از نتیجه گیری ، تصور می شود

که واریس ممکن است به دلیل ترکیبی از عوامل مختلف ایجاد شود.