اضطراب چیست؟
اضطراب یک تنش روانی-جسمی است که بیشتر اوقات ریشه در غیر منطقی دارد. با این حال ، گاهی اوقات ، اساس کاملاً مشخصی دارد و از تمایل به غلبه بر مانعی رشد می کند که از نظر فرد ، غیر قابل عبور است.
با این حال ، باید توجه داشت که اضطراب همیشه “ناهنجار” تلقی نمی شود ، زیرا در برخی موارد می تواند پدیده ای کاملاً فیزیولوژیکی تلقی شود. به همین دلیل ما اصطلاحاً اضطراب طبیعی را از اضطراب مرضی متمایز می کنیم که در عوض یک مفهوم بیمارگونه دارد. مورد دوم شامل استفاده از درمان های خاص و هدفمند است ، درصورتی که پزشک ضروری بداند ، از جمله موارد دارویی.
علل
چه عواملی باعث اضطراب پاتولوژیک(مرضی) می شود؟
همانطور که گفته شد ، اضطراب می تواند ماهیت غیر منطقی ناشناخته ای داشته باشد ، یا می تواند علیه یک محرک خارجی شناخته شده و دقیق هدایت شود.
هنگامی بیمارگونه می شود که می تواند تعادل روحی و روانی فردی را که تحت تأثیر آن قرار دارد تغییر دهد ، و اگر راهی برای نجات ندارد ، می خواهد خود را از دیگران جدا کند.
اضطراب به شدت تحت تأثیر مولفه ژنتیکی و عناصر بیولوژیکی (تولید بیش از حد نورآدرنالین ، تولید بیش از حد GABA و سروتونین) قرار دارد.
علائم
علائم ناشی از اضطراب چیست؟
اضطراب یک وضعیت کاملاً ذهنی است ، بنابراین شدت علائم و شدت مشکل بسیار متغیر است.
در اضطراب پاتولوژیک ، علاوه بر فشار روانی زیاد و تمایل به از دست دادن کنترل احساسات ، فرد می تواند علائم مختلف جسمی مانند: خشکی دهان ، مشکل در بلع ، اسهال ، تنگی نفس ، بی خوابی ، احساس خفگی ، خستگی ، تنش عضلانی ، لرزش ، گرگرفتگی.
لطفا توجه داشته باشید
اطلاعات مربوط به داروهای در زیر برای جایگزینی رابطه مستقیم بین یک متخصص مراقبت های بهداشتی و بیمار نیست. همیشه قبل از مصرف هر نوع داروی ضد اضطراب با پزشک و یا متخصص خود مشورت کنید.
همچنین به شما یادآوری می کنیم که انتخاب دارو و دوز مصرفی آن به عهده پزشک یا متخصص است. بنابراین ، توصیه می شود همیشه از دستورالعمل های ارائه شده توسط این متخصصان بهداشت پیروی کنید و در صورت بروز هرگونه تردید با آنها تماس بگیرید.
داروهایی برای درمان اضطراب
برای درمان صحیح اضطراب ، توصیه می شود با یک متخصص مشورت کنید. این چهره حرفه ای قادر به تشخیص نوع استرس بیمار و شدت آن خواهد بود.
به طور کلی ، می توان گفت که اضطراب به سه روش قابل درمان است: با روان درمانی ، با دارو درمانی یا با ترکیبی از این دو. تشخیص اینکه کدام نوع روش درمانی برای هر بیمار مناسب است ، به عهده پزشک متخصص خواهد بود.
در هر صورت ، داروهای اصلی قابل استفاده در درمان این مشکل به طور خلاصه در زیر ذکر خواهد شد.
بنزودیازپین ها
بنزودیازپین ها داروهایی هستند که به طور گسترده در درمان اضطراب استفاده می شوند. آنها در سطح گیرنده اسید گاما-آمینوبوتیریک (یا GABA) ، یک انتقال دهنده عصبی مهاری مهم عمل می کنند. به عبارت دقیق تر ، بنزودیازپین ها به یک محل اتصال خاص روی گیرنده GABA-A متصل می شوند ، آن را فعال می کنند و آبشار سیگنال های مهاری معمولی GABA را شروع می کنند.
از میان مواد موثری که می توان استفاده کرد ، ما به یاد می آوریم:
- آلپرازولام ؛
- دیازپام ؛
- لورازپام؛
- برومازپام
بنزودیازپین ها باید با احتیاط و پیروی از دستورات پزشک با دقت زیاد مصرف شوند. در واقع ، آنها می توانند اثرات نامطلوب مختلفی ایجاد کنند و باعث وابستگی جسمی و روانی شوند.
مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (ssri)
این دسته ازداروها همچنین می توانند بعضاً به عنوان بخشی از درمان اضطراب استفاده شوند. آنها با مهار جذب مجدد انتقال دهنده عصبی سروتونین (یا 5-HT – 5-هیدروکسی تریپتامین) عمل می کنند و سیگنال آن را افزایش می دهند ، اگر چه شاید بیشتر به دلیل استفاده در درمان بیماری های افسردگی شناخته شده باشند.
در هر صورت ، از میان مواد موثری که می توان استفاده کرد ، ما به یاد می آوریم:
- سیتالوپرام ؛
- اسکیتالوپرام ؛
- پاروکستین
- سرترالین
برای کسب اطلاعات بیشتر: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)
انواع دیگر داروهای اضطرابی
در درمان اضطراب ، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که از سایر مواد فعال مانند موارد زیر نیز استفاده کند:
پروپرانولول (یک بتا بلاکر که می تواند برای کنترل اضطراب و تاکی کاردی به صورت استرس اور استفاده شود).
هیدروکسی زین (یا هیدروکسیزین ؛ آنتی هیستامین است که می تواند در درمان کوتاه مدت حالت های استرسی نیز استفاده شود).
پرگابالین (داروی ضد تشنج که می تواند در درمان اختلال اضطراب عمومی استفاده شود).