اشکانیان قسمت دوم
آنتیوخوس پس از شکست دادن مخالفان خود در غرب، در سال 209 قبل از میلاد به پارت حمله کرد. به زودی سلوکی ها گکا تومپیل را که در آن زمان پایتخت اشکانیان بود، تصرف کردند.
آرتابان که نبرد را نپذیرفت با سپاه خود به هیرکانی عقب نشینی کرد او برای مقابله با آنتیوخوس در آنجا، گردنه‌های کوهستانی را با دقت مستحکم کرد و نیروهای خود را در مکان‌های مرتفع قرار داد تا از آنجا ناگهان به دشمن حمله کنند و ان ها را از بالا با سنگ بزنند.
اما، با وجود همه موانع، آنتیوخوس موفق شد ارتش خود را از طریق دره های خطرناک هدایت کند و از گردنه عبور کرد. در اینجا اشکانیان مقاومت سرسختانه ای در برابر سوری ها نشان دادند، اما شکست خوردند. آنتیوخوس با عقب راندن دشمن، ارتش خود را به دشت هیرکانی هدایت کرد و شهر سلطنتی تیمبراکسا را به تصرف خود درآورد. سپس، پس از یک محاصره سرسختانه، سیرینکس تصرف شد.
آرتابان مجبور شد با آنتیوخوس وارد مذاکره شود . در همان زمان، او تمام دارایی و عنوان سلطنتی خود را به عنوان متحد دولت سلوکی حفظ کرد.با این حال، این وابستگی کوتاه مدت بود – در سال 190 قبل از میلاد آنتیوخوس سوم توسط رومیان در مگنزیا شکست خورد و پس از آن پادشاهی سلوکی به سرعت شروع به تضعیف کرد.
پریاپات که در آن زمان در پارت حکومت می کرد، بلافاصله استقلال خود را اعلام کرد. و فتوحات را در ماد همسایه پارت آغاز کرد (در اینجا ظاهراً مستعمره یونانی آپامیا را در اختیار گرفت).
این فتوحات با موفقیت در زمان جانشینان او، فراتس اول و میتریدات یکم، که ما اطلاعات کمی در مورد سلطنت او داریم، ادامه یافت. تا پایان دهه 140قبل از میلاد اشکانیان با تصرف ماد تا مرزهای بین النهرین پیشروی کردند. پادشاه سلوکی دمتریوس دوم تلاش کرد تا در برابر این تهاجم مقاومت کند. او چندین سفر به ماد داشت، اما سرانجام شکست خورد و در سال 140 قبل از میلاد به اسارت درآمد. پس از آن، میتریداتس اول فارس را تصرف کرد.
در اوایل دهه 130. پیش از میلاد، پسر میتریدات اول، فراتس دوم، قبلاً در بین النهرین جنگ کرده بود و مهمترین مراکز آن – سلوکیه و بابل را به تصرف خود درآورده بود. در سال 130 قبل از میلاد، پادشاه سلوکی آنتیوک هفتم تلاش کرد تا بین النهرین را بازگرداند. ابتدا اشکانیان در سه جنگ شکست خوردند و از بابل عقب نشینی کردند.با این حال، هنگامی که آنتیوخوس ارتش خود را در شهرها در مناطق زمستانی مستقر کرد. کشور در شورش قدرتمندی غرق شد. آنهایی از سلوکی ها که فرصت فرار نداشتند کشته شدند. خود آنتیوخوس هلاک شد.